Düş Çıktı
Bilmem artık ne dileyim ben Hak’tan
Dosta bile varamadım tuzaktan.
Yolun sonu görününce uzaktan
Hayat diye yaşadığım düş çıktı.
Dertler benle,ben dertlerle yaşıtım
Yağmur yağdı dolu vurdu öşüdüm
Adam diye hep sırtımda taşıdım
Namert çıktı, kallaş çıktı, puşt çıktı.
Söylediğim sözler incedir, ince
Anlamayan anlar başa gelince
Her nere diktimse bir garip gonca
Ya bir tufan çıktı, yada kış çıktı.
Kim güçlüyse hep o yana kaydılar
Namerdlerin hatırını saydılar
On diyerek avucuma koydular
Eve vardım on dediği beş çıktı.
Dert çekmekle geçti bunca zamanım
Ne sarayım oldu ne köşküm, hanım
Ömrümde bir defa bal çekti canım
Arı uçmuş kovan bile boş çıktı.
Dost dediğim bir gün kapım çalmadı
Güvenecek artık kimsem kalmadı.
Nazlı yare gidem dedim olmadı
Her deminde başımıza iş çıktı.
Figani der bunlar neyin vebali
Sözüm bile sona erdi mecali
Çöle düştüm hem de Mecnun misali
Çölde bile yolumuza taş çıktı.
-
-
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder