• Son Destan

• 

  SON DESTAN
  Mazi denen tarihe şöyle dön de bir bak
  Bu gün surda dalgalanan kana bulanmış bayrak
  Ecdadının kanıdır süsleyen o ay yıldızı 
  Onun için şehit düştü bu yurdun oğlu , kızı
  Mevla’dan dileğim ki ebedi dalgalansın
  Sen bir bez değil beze bulanmış kansın
  Nice yiğitler ki geçmiş yardan, anadan, serden
  Bir destanla dönerlerdi gittikleri seferden
  Düşman ayak basmasın diye bu yurda
  Can verip, can aldık biz bu uğurda
  Bizdik bir sel gibi yüce dağları aşan
  Bizdik vatan uğruna yücelen bayraklaşan
  Korkmayız rüzgârdan, selden, fırtınadan
  Atalarımız su içti Nil’den Tuna’dan
  Hüküm sürdü bu millet bir zaman milyonlara
  Dünya denen şu küre dar gelmişti onlara
  Tarih denen kitabı dalga dalga çevir de
  Göreceksin mührünü ecdadın her devirde
  Bir tufanmıydı desem o ne müthiş şeydi
  Türkün destan yazdığı o yer ÇANAKKALE’ ydi
  Söküp atılmıyordu yiğitler sanki perçinlenmişti
  En zor en anlarda bu ordu ne devleri yenmişti
  Göğsü kabaran asker sanki bir dağ oluyor
  Alev topu mermiler o göğüste soluyor
  Ya istiklal, ya ölüm içmişlerdi bu andı
  Her komutan bir asker, her asker bir komutandı
  Onun için bu yurda artık paha biçilmez
  Kim gelirse gelsin ÇANAKKALE geçilmez
  Aleme nizam dedik dünyaya verdik biçim
  O günleri andıkça bu gün ağlıyor içim
  Boş ver deyipte bilmem eski günlerimi ansam
  Yanı başımda Kerkük Karabağ’ a mı yansam
  Bu gün seni bekleyen ne Karabağ ne Kerkük
  Bütün dünya bekliyor Neredesin Adil Türk
  Şehaadet şerbetini içmeli artık tastan
  Dünyanın kurtuluşu yazacağın SON DESTAN
  
  Figani
  ( H. ÖNDER )

• Hayrettin Önder

• Göksun