CEHENNEMDEN UZAKLAŞTIRILIP CENNETE GİRDİREN AMEL

                  CEHENNEMDEN UZAKLAŞTIRILIP
	            CENNETE GİRDİREN AMEL	

       Muaz bin Cebel (r.a.) hazretleri buyurdular:
      “Ya Resulallah, bana bir amel bildiriniz ki beni cennete soksun, 
         cehennemden uzaklaştırsın.”dedim. 

      Buyurdular ki:“Muhakkak sen pek büyük güç bir işden sual ettin.
        Lakin muhakkak o amel Cenab-ı Hakk’ın kolaylaştırdığı kimseye pek kolaydır.
        Allah’a ibadet edersin,ona hiçbir şeyi şirk koşmazsın,namazını
        dosdoğru kılar,zekatını verirsin,Ramazan orucunu tutarsın,Beytullahı 
        haccedersin.

     ”Sonra buyurdular:“Sana hayrın kapılarını göstereyim mi?
        Oruç kalkandır,sadaka suyun ateşi söndürdüğü gibi hataları söndürür,
        kişinin gecenin ortasında kıldığı namaz da hataları söndürür.
        ”Sonra secde suresinin 16 ve 17.Ayetlerini okudular.
         Meali:“Yanları yataklardan uzaklaşır (gece kalkar teheccüd namazı kılarlar)
         korku ve ümit içinde Rablerine dua ederler ve onlar kendilerine verdiğimiz
         rızıklardan hayra harcarlar.O (yataklarını terk ederek ibadet edenlere)
         mükafat olarak nelerin gizlenmiş olduğunu artık hiçbir kimse bilmiyor.
      ”Sonra buyurdular:“Sana işin başını ve en zirvesini bildireyim mi?
      “Evet,Ya Resulallah” dedim.
  
     Buyurdular ki:
      “İşin başı İslam(kelime-i şehadeti söyleyerek İmanı izhar etmek,açıklamak)tır,
      direği namazdır,en zirvesi ise cihaddır.
      
    ”Sonra buyurdular:“Sana bütün bunları itimat ettiği, dayandığı şeyi bildireyim mi”,
      “Evet,Ya Resulallah”dedim.Mübarek dilini tuttular ve
      “İşte buna sahip ol” buyurdular.
      “Ya Resulallah, bizler söylediklerimizden mes’ülmüyüz.”dedim.

     Buyurdular ki:“Anan seni kaybetsin, insanları yüzleri üzere yahut burunları 
      üzere ateşe atan ancak(küfür ve yalan söylemek,söğmek,lanet,iftira,gıybet,
      dedikodu etmek ve benzeri gibi) dillerinin yaptıkları değil midir?”